Α' Κορινθίους (44ο μέρος) | Κεφ. ι' [10] 1-5

Α' Κορινθίους ι' [10] 1-5
1. Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες ημών ήσαν πάντες υπό την νεφέλην, και πάντες διά της θαλάσσης διήλθον,
2. και πάντες εις τον Μωϋσήν εβαπτίσθησαν εν τη νεφέλη και εν τη θαλάσση,
3. και πάντες την αυτήν πνευματικήν βρώσιν έφαγον,
4. και πάντες το αυτό πνευματικόν ποτόν έπιον· διότι έπινον από πνευματικής πέτρας ακολουθούσης, η δε πέτρα ήτο ο Χριστός·
5. αλλά δεν ευηρεστήθη ο Θεός εις τους πλειοτέρους εξ αυτών· διότι κατεστρώθησαν εν τη ερήμω.
ΕΞΟΔΟΣ ιγ΄[13]
21 Ὁ δὲ Κύριος προεπορεύετο αὐτῶν, τὴν ἡμέραν ἐν στύλῳ νεφέλης, διὰ νὰ ὁδηγῇ αὐτοὺς ἐν τῇ ὁδῷ, τὴν δὲ νύκτα ἐν στύλῳ πυρός, διὰ νὰ φέγγῃ εἰς αὐτούς· ὥστε νὰ ὁδοιπορῶσιν ἡμέραν καὶ νύκτα·
ΑΡΙΘΜΟΙ θ΄[9]
18 Κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐσηκόνοντο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐστρατοπέδευον· πάσας τὰς ἡμέρας καθ᾿ ἅς ἡ νεφέλη ἔκειτο ἐπὶ τῆς σκηνῆς, ἔμενον ἐστρατοπεδευμένοι.
19 Καὶ ὅτε ἡ νεφέλη διέμενεν ἐπὶ τῆς σκηνῆς πολλὰς ἡμέρας, τότε οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐφύλαττον τὰς φυλακὰς τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἐσηκόνοντο.
20 Καὶ ὁπότε μὲν ἡ νεφέλη ἵστατο ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὁσασδήποτε ἡμέρας, κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἔμενον ἐστρατοπεδευμένοι καὶ κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐσηκόνοντο.
21 Ὁπότε δὲ ἡ νεφέλη ἵστατο ἀπὸ ἑσπέρας ἕως πρωΐ, τὸ δὲ πρωΐ ἀνέβαινεν ἡ νεφέλη, τότε αὐτοὶ ἐσηκόνοντο· εἴτε τὴν ἡμέραν εἴτε τὴν νύκτα ἀνέβαινεν ἡ νεφέλη, τότε αὐτοὶ ἐσηκόνοντο.
ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ α΄[1]
31 καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅπου εἶδες τίνι τρόπῳ Κύριος ὁ Θεὸς σου σὲ ἐβάστασε, καθὼς βαστάζει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὑτοῦ, κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδὸν τὴν ὁποίαν περιεπατήσατε ἑωσοῦ ἤλθετε εἰς τοῦτον τὸν τόπον.
32 κατὰ τοῦτο ὅμως δὲν ἐπιστεύσατε εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σας,
33 ὅστις προεπορεύετο ἔμπροσθέν σας ἐν τῇ ὁδῷ, διὰ νὰ σᾶς εὑρίσκῃ τόπον στρατοπεδεύσεως, τὴν μὲν νύκτα διὰ πυρός, διὰ νὰ δεικνύῃ εἰς ἐσᾶς τὴν ὁδὸν καθ᾿ ἥν ἔπρεπε νὰ βαδίζητε, τὴν δὲ ἡμέραν διὰ νεφέλης.
ΨΑΛΜΟΣ κγ΄[23]
5 Ἡτοίμασας ἔμπροσθέν μου τράπεζαν ἀπέναντι τῶν ἐχθρῶν μου· ἥλειψας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου· τὸ ποτήριόν μου ὑπερχειλίζει.
ΕΞΟΔΟΣ ις΄[16]
4 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἰδού, θέλω βρέξει εἰς ἐσᾶς ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ· καὶ θέλει ἐξέρχεσθαι ὁ λαὸς καὶ συνάγει καθ᾿ ἡμέραν τὸ ἀρκοῦν τῆς ἡμέρας, διὰ νὰ δοκιμάσω αὐτούς, ἄν θέλωσι περιπατεῖ εἰς τὸν νόμον μου ἤ οὐχί·
ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ η΄[8]
3 Καὶ σὲ ἐταπείνωσε καὶ σὲ ἔκαμε νὰ πεινάσῃς καὶ σὲ ἔθρεψε μὲ μάννα, τὸ ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες, οὐδὲ οἱ πατέρες σου ἐγνώριζον, διὰ νὰ σὲ κάμῃ νὰ μάθῃς ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν ζῇ μὲ μόνον ἄρτον, ἀλλ᾿ ὁ ἄνθρωπος ζῇ μὲ πάντα λόγον ἐξερχόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ Κυρίου.
ΨΑΛΜΟΣ ρε΄[105]
40 Ἐζήτησαν, καὶ ἔφερεν ὀρτύκια· καὶ ἄρτον οὐρανοῦ ἐχόρτασεν αὐτούς.
ΕΞΟΔΟΣ ις΄[16]
14 Καὶ ἀφοῦ τὸ στρῶμα τῆς δρόσου ἀνέβη, ἰδού, ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῆς ἐρήμου ἦτο λεπτὸν τι στρογγύλον, λεπτὸν ὡς πάχνη ἐπὶ τῆς γῆς.
15 Καὶ ὅτε εἶδον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, εἶπον πρὸς ἀλλήλους, Τί εἶναι τοῦτο; διότι δὲν ἤξευρον τί ἦτο. Καὶ ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς αὐτούς, Οὗτος εἶναι ὁ ἄρτος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος σᾶς δίδει διὰ νὰ φάγητε·
ΑΡΙΘΜΟΙ κ΄[20]
11 Καὶ ὑψώσας ὁ Μωϋσῆς τὴν χεῖρα αὑτοῦ ἐκτύπησε μὲ τὴν ῥάβδον αὑτοῦ τὴν πέτραν δίς· καὶ ἐξῆλθον ὕδατα πολλά· καὶ ἔπιεν ἡ συναγωγή καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.
----------
Αμήν