Πέμπτη, Μάιος 01, 2025

Α΄ Κορινθίους (19ο μέρος) | Κεφ. δ΄ 1-5

Λεπτομέρειες
Σειρά: Α' Κορινθίους
Ημερομηνία: Δευτέρα, 06 Ιανουαρίου 2025
Εμφανίσεις: 95
Γραφή: 1 Προς Κορινθίους 4:1-5
Λήψη ήχου (33.07 MB)
Λήψη βίντεο
(1Κορ. 4:1) Ούτως ας μας θεωρή πας άνθρωπος ως υπηρέτας του Χριστού και οικονόμους των μυστηρίων του Θεού.
(1Κορ. 4:2) Το δε επίλοιπον ζητείται μεταξύ των οικονόμων, να ευρεθή έκαστος πιστός.
(1Κορ. 4:3) Εις εμέ δε ελάχιστον είναι να ανακριθώ υφ' υμών ή υπό ανθρωπίνης κρίσεως· αλλ' ουδέ ανακρίνω εμαυτόν.
(1Κορ. 4:4) Διότι η συνείδησίς μου δεν με ελέγχει εις ουδέν· πλην με τούτο δεν είμαι δεδικαιωμένος· αλλ' ο ανακρίνων με είναι ο Κύριος.
(1Κορ. 4:5) Ώστε μη κρίνετε μηδέν προ καιρού, έως αν έλθη ο Κύριος, όστις και θέλει φέρει εις το φως τα κρυπτά του σκότους και θέλει φανερώσει τας βουλάς των καρδιών, και τότε ο έπαινος θέλει γείνει εις έκαστον από του Θεού.
(1Κορ. 4:17) Διά τούτο σας έπεμψα τον Τιμόθεον, όστις είναι τέκνον μου αγαπητόν και πιστόν εν Κυρίω, όστις θέλει σας ενθυμίσει τας οδούς μου τας εν Χριστώ, καθώς διδάσκω πανταχού εν πάση εκκλησία. (Αρ. 12:7) δεν είναι ούτως περί του θεράποντός μου Μωϋσέως· εν όλω τω οίκω μου ούτος είναι πιστός·
(Κολ. 1:7) καθώς και εμάθετε από Επαφρά του αγαπητού συνδούλου ημών, όστις είναι διά σας, πιστός διάκονος του Χριστού,
(Κολ. 4:7) Τα κατ' εμέ πάντα θέλει σας φανερώσει ο Τυχικός ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος και σύνδουλος εν Κυρίω,
(Ιώβ 15:14) Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ήναι καθαρός; και ο γεγεννημένος εκ γυναικός, ώστε να ήναι δίκαιος;
(Ιώβ 15:15) Ιδού, εις τους αγίους αυτού δεν εμπιστεύεται· και οι ουρανοί δεν είναι καθαροί εις τους οφθαλμούς αυτού·
(Ψαλ. 130:1) «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.
(Ψαλ. 130:2) Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.
(Ψαλ. 130:3) Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;
(Ψαλ. 130:4) Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.
(Ψαλ. 130:5) Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.
(Ψαλ. 130:6) Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.
(Ψαλ. 130:7) Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·
(Ψαλ. 130:8) και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.