Φόβοι και Φοβίες 4ο Μέρος

Γένεσις κα΄ 

 1Καὶ ἐπεσκέφθη ὁ Κύριος τὴν Σάρραν, ὡς εἶπε· καὶ ἔκαμεν ὁ Κύριος εἰς τὴν Σάρραν, ὡς ἐλάλησε.2Καὶ συνέλαβεν ἡ Σάρρα, καὶ ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἀβραὰμ υἱὸν ἐν τῷ γήρατι αὐτοῦ· κατὰ τὸν καιρόν, τὸν ὁποῖον εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός.3Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Ἀβραὰμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὑτοῦ, τοῦ γεννηθέντος εἰς αὐτόν, τὸν ὁποῖον ἡ Σάρρα ἐγέννησεν εἰς αὐτόν, Ἰσαάκ.4Περιέτεμε δὲ ὁ Ἀβραὰμ τὸν υἱὸν αὑτοῦ Ἰσαὰκ τὴν ὀγδόην ἡμέραν, ὡς προσέταξεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.
5Ἦτο δὲ ὁ Ἀβραὰμ ἐκατὸν ἐτῶν, ὅτε ἐγεννήθη εἰς αὐτὸν Ἰσαὰκ ὁ υἱὸς αὐτοῦ.6Καὶ εἶπεν ἡ Σάρρα, Ὁ Θεὸς μὲ ἔκαμε νὰ γελῶ· ὅστις ἀκούσῃ, θέλει γελᾷ μετ᾿ ἐμοῦ.7Καὶ εἶπε, Τίς ἤθελεν εἰπεῖ πρὸς τὸν Ἀβραάμ, ὅτι ἤθελε θηλάσει τέκνα ἡ Σάρρα; ἐπειδή ἐγέννησα υἱὸν ἐν τῷ γήρατι αὐτοῦ.
8Τὸ δὲ παιδίον ηὔξησε καὶ ἀπεγαλακτίσθη· καὶ ἔκαμεν ὁ Ἀβραὰμ μέγα συμπόσιον, καθ᾿ ἥν ἡμέραν ἀπεγαλακτίσθη ὁ Ἰσαάκ.
9Καὶ εἶδεν ἡ Σάρρα τὸν υἱὸν τῆς Ἄγαρ τῆς Αἰγυπτίας, τὸν ὁποῖον ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἀβραάμ, περιγελῶντα τὸν Ἰσαάκ.10Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἀβραάμ, Δίωξον τὴν δούλην ταύτην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς· διότι δὲν θέλει κληρονομήσει ὁ υἱὸς τῆς δούλης ταύτης μετὰ τοῦ υἱοῦ μου, τοῦ Ἰσαάκ.
11Ἐφάνη δὲ σκληρὸν σφόδρα τὸ πρᾶγμα εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Ἀβραὰμ περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.12Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Ἀβραάμ, Ἄς μή φανῇ σκληρὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου περὶ τοῦ παιδίου καὶ περὶ τῆς δούλης σου· κατὰ πάντα ὅσα εἴπῃ πρὸς σὲ ἡ Σάρρα, ἄκουε τοὺς λόγους αὐτῆς· διότι ἐν τῷ Ἰσαὰκ θέλει κληθῆ εἰς σὲ σπέρμα·13καὶ τὸν υἱὸν δὲ τῆς δούλης εἰς ἔθνος θέλω καταστήσει αὐτόν· διότι εἶναι σπέρμα σου.
14Σηκωθεὶς δὲ ὁ Ἀβραὰμ ἐνωρὶς τὸ πρωΐ, ἔλαβεν ἄρτους καὶ ἀσκὸν ὕδατος καὶ ἔδωκεν εἰς τὴν Ἄγαρ, ἐπιθέσας αὐτὰ ἐπὶ τὸν ὦμον αὐτῆς, καὶ τὸ παιδίον, καὶ ἀπέπεμψεν αὐτήν. Ἡ δὲ ἀναχωρήσασα περιεπλανᾶτο ἐν τῇ ἐρήμῳ Βήρ-σαβεέ.15Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσε τὸ ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ἀσκοῦ, ἔρριψε τὸ παιδίον ὑποκάτω ἑνὸς θάμνου·16καὶ ἐλθοῦσα ἐκάθισεν ἀπέναντι, μακρὰν ἕως τόξου βολῆς· διότι εἶπε, νὰ μή ἴδω τὸν θάνατον τοῦ παιδίου. Καὶ ἐκάθισεν ἀπέναντι καὶ ὕψωσε τὴν φωνήν αὐτῆς καὶ ἔκλαυσεν.
17Εἰσήκουσε δὲ ὁ Θεὸς τὴν φωνήν τοῦ παιδίου· καὶ ἐφώνησεν ἄγγελος Θεοῦ πρὸς τὴν Ἄγαρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, Τί ἔχεις, Ἄγαρ; μή φοβοῦ· διότι ἤκουσεν ὁ Θεὸς τὴν φωνήν τοῦ παιδίου ἐκ τοῦ τόπου ἔνθα κεῖται·18σηκώθητι, λάβε τὸ παιδίον, καὶ κράτει αὐτὸ μὲ τὴν χεῖρά σου· διότι θέλω καταστήσει αὐτὸ εἰς ἔθνος μέγα.
19Καὶ ἤνοιξεν ὁ Θεὸς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα φρέαρ ὕδατος ὑπῆγε καὶ ἐγέμισε τὸν ἀσκὸν ὕδωρ καὶ ἐπότισε τὸ παιδίον. 20Καὶ ἦτο ὁ Θεὸς μετὰ τοῦ παιδίου, καὶ ηὔξησε, καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἔγεινε τοξότης.21Καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ ἐρήμῳ Φαράν· καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἔλαβεν εἰς αὐτὸν γυναῖκα ἐκ γῆς Αἰγύπτου.