Βιβλικοί Μακαρισμοί (17)

Αποκάλυψη ιδ΄[14]

13 Καὶ ἤκουσα φωνήν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν πρὸς ἐμέ· Γράψον, Μακάριοι οἱ νεκροί, οἵτινες ἀποθνήσκουσιν ἐν Κυρίῳ ἀπὸ τοῦ νῦν. Ναί, λέγει τὸ Πνεῦμα, διὰ νὰ ἀναπαυθῶσιν ἀπὸ τῶν κόπων αὑτῶν, καὶ τὰ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθοῦσι μὲ αὐτούς.

Εκκλησιαστής δ΄[4]

1 Τότε ἐγὼ ἐστράφην καὶ εἶδον πάσας τὰς ἀδικίας τὰς γινομένας ὑπὸ τὸν ἥλιον· καὶ ἰδού, δάκρυα τῶν ἀδικουμένων, καὶ δὲν ὑπῆρχεν εἰς αὐτοὺς ὁ παρηγορῶν· ἡ δὲ δύναμις ἦτο ἐν τῇ χειρὶ τῶν ἀδικούντων αὐτούς· καὶ δὲν ὑπῆρχεν εἰς αὐτοὺς ὁ παρηγορῶν.

2Ὅθεν ἐγὼ ἐμακάρισα τοὺς τελευτήσαντας, τοὺς ἤδη ἀποθανόντας, μᾶλλον παρὰ τοὺς ζῶντας, ὅσοι ζῶσιν ἔτι.

3 Καλήτερος δὲ ἀμφοτέρων εἶναι, ὅστις δὲν ὑπῆρξεν ἔτι, ὅστις δὲν εἶδε τὰ πονηρὰ ἔργα τὰ γινόμενα ὑπὸ τὸν ἥλιον.
4 Προσέτι ἐγὼ ἐθεώρησα πάντα μόχθον καὶ πᾶσαν ἐπίτευξιν ἔργου, ὅτι διὰ τοῦτο ὁ ἄνθρωπος φθονεῖται ὑπὸ τοῦ πλησίον αὑτοῦ· καὶ τοῦτο ματαιότης καὶ θλῖψις πνεύματος.

Εβραίους β΄[2]

14 Ἐπειδή λοιπὸν τὰ παιδία ἐμέθεξαν ἀπὸ σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παρομοίως μετέλαβεν ἀπὸ τῶν αὐτῶν, διὰ νὰ καταργήσῃ διὰ τοῦ θανάτου τὸν ἔχοντα τὸ κράτος τοῦ θανάτου, τουτέστι τὸν διάβολον, 

15 καὶ ἐλευθερώσῃ ἐκείνους, ὅσοι διὰ τὸν φόβον τοῦ θανάτου ἦσαν διὰ παντὸς τοῦ βίου ὑποκείμενοι εἰς τὴν δουλείαν.